Бұзса тағдыр ережемді,
Мен де түндей түнерем.
Кептіріп ап кенезеңді,
Жазайын ба, бір өлең?!
Жазайын ба, бір өлеңді,
Рухыңды көтеріп?
Таныт сосын шын өреңді,
Кеткен кезде ет өліп.
Сол өлеңде – еркелік те,
Сол бір сері сағынған.
Сол өлеңге шертелік те,
Сырды, өрілген лағылдан.
Сол өлеңде – мөлдір мұң да,
Айтылатын... сол жанға.
Көңілге ойды қондырдың да,
Сене алмадың болжамға.
Сол өлеңде...
Бәрі, бәрі,
Өміріңнің өлшемі.
Тағдыр отқа қарығаны,
Шын сүйген кез ол сені.
Бұзса тағдыр ережемді,
Мен де түндей түнерем.
Кептіріп ап кенезеңді,
Жазам тағы бір өлең!..
А. ТҮСІПБЕКОВА
30.06.2017 Ж
Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік
Сәттерім бар.
Кейде
Шаттанатын,
Бейдауа тіршіліктен бақ табатын,
Арман қуып алысқа аттанатын
Сәттерім бар.
Кейде
Тарылып мына абат-ғалам,
Ғаламдық тартылыстар тарап маған,
Жанымды шабақтаған
Сәттерім бар.
Кейде
Сырғып аққанда сынап-арман,
Сүрініп жыралардан,
Құдайдан жоқ қайғыны сұрап алған
Өмірбаян