كەدەي بولساڭ دا ۇيلەن

«باس ەكەۋ بولماي، مال ەكەۋ بولمايدى» دەپ جاتامىز. ويتكەنى شاڭىراق قۇرعاننان كەيىن ادامنىڭ ەڭبەككە دەگەن قۇلشىنىسى دا ارتادى. دۇنيەسىن ۇنەمدەۋدى، ەسەپتەپ، ورىن-ورنىمەن جۇمساۋدى ۇيرەنەدى. ال ۇنەمشىل ۇيگە بەرەكە جاۋادى.

قۇراندا بىلاي دەلىنگەن:

«ەگەر ولار كەدەي بولسا، اللا ولاردى شەكسىز شاراپاتىمەن بايىتادى»[1]. شاڭىراق قۇرۋ جاستاردى بايسالدىلىققا، سابىرلى، ٴتوزىمدى بولۋعا تاربيەلەيدى. ۇشقالاقتىق پەن جەڭىلتەكتىكتەن ارىلتىپ، اقىلدى تولىستىرادى. ۇيلەنۋ ارقىلى ادام بالاسى ٴوزىن ٴتۇرلى كۇنالاردان قورعايدى. بۇل تۋراسىندا پايعامبارىمىز (ساللاللاھۋ ٴالايھي ٴۋا ٴساللام):

«ۋا، جاستار، ارالارىڭداعى ۇيلەنۋگە شاماسى جەتەتىندەر ۇيلەنسىن. سەبەبى، كوز زيناسىنان دا، ىس-ارەكەتپەن جاسالاتىن زينادان دا ەڭ كۇشتى ساقتانۋ جولى – ۇيلەنۋ. بۇعان شاماسى جەتپەگەندەر ورازا ۇستاسىن. سەبەبى، ورازا ول ٴۇشىن قورعان»[2]، - دەپ كەڭەس بەرگەن.

[1] «نۇر» سۇرەسى، 32-ايات

[2] بۇحاري، نيكاھ، 1

muslim.kz

ٴبىزدىڭ telegram-پاراقشامىزدا قازاقستاننىڭ ماڭىزدى جاڭالىقتارى. جازىلىڭىزدار!