كۇرەڭ ٴتۇستى ٴولدى تاعى ٴبىر كۇنىم،
باستالعان ەدى الاۋلانعان اق تاڭنان.
ال مەن بولسام ەسسىز ناعىز جىندىمىن،
وتكەن كۇنگە شاتتانعان.
پەشەنەمە سىزىلعان جول قىسقاردى،
تاعدىرىمىنىڭ كەتتى بولشەك عۇمىرى.
تەك ەسىمدە ب ۇلىڭعىر ٴبىر ٴتۇس قالدى،
وتكەن كۇننىڭ جۇعىنى.
قۋانامىز، شاتتانىمىز وتكەن دەپ،
كۇيبەن تىرلىك،
قيىلدى دەپ كۇندەيمىز.
ولشەۋلى ٴومىر باعالانباي اتتەڭ، تەك،
از قالعانىن بىلمەيمىز!